Wat als het oorlog was… en niemand ging?
Paravisie Column Mei 2022
Oorlog is al zo oud als de mensheid. Archeologische vondsten wijzen op groepsgevechten tussen prehistorische stammen. Robert Bridgeman vraagt zich af wat er toch aan de hand is met die jonge mannen die steeds maar weer dat slagveld oprennen? Als zij gewoon eens niet zouden gaan, dan werd er geen strijd geleverd! Wat dwingt hen? De plicht? De eer? Of nog iets heel anders? Robert: “Liefde zou geen oorlog voeren.”
‘Als we oorlog willen stoppen en vrede op aarde willen bereiken, dan is het essentieel dat we het oorlogskarma van de mensheid helen’
De Homo Sapiens won de oorlog van de Neanderthalers en de Romeinen voerden oorlog met de onderling oorlogvoerende Keltische stammen (als we Caesar mogen geloven). Na de Romeinen volgden de oorlogen in de Middeleeuwen en daarna de kolonisatieoorlogen. In de laatste eeuw hebben we de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog, de Vietnamoorlog, de Korea-oorlog, de oorlog met Indonesië̈ (abusieve- lijk politionele acties genoemd), de Joegoslavische oorlog en allerlei burgeroorlogen en andere conflicten gekend in Syrië̈, Israël, Palestina, Jemen, China, Tibet, Myanmar en veel en veel meer landen. Met als nieuwkomer een herhaling van de Koude Oorlog tussen Rusland en de NAVO, uitgevochten in Oekraïne.
Daar gingen ze…
Als kind verbaasde ik me al over het fenomeen oorlog.
Hoe kan het toch dat we met alles wat we nu weten nog oorlog voeren? En wie voeren er eigenlijk oorlog? Zijn dat de soldaten? Als we zanger Bob Dylan mogen geloven wel. Hij zingt over de Universal Soldier die de schuld heeft aan alle conflicten. Tja… als hij zou verzuimen naar het slagveld te gaan, dan zou er geen oorlog gevoerd kunnen worden. Als we kijken naar alle oorlogen, dan zijn het altijd machthebbers die niet anders zeggen te kunnen dan tot oorlog over te gaan. De Duitse Keizer moest de oorlog in toen Franz Ferdinand in 1914 in Sarajevo doodgeschoten werd door een geheime nationalistische Servische groep. Oostenrijk-Hongarije verklaarde de oorlog aan Servië̈ en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. In de Tweede Wereldoorlog was het Hitler die lebensraum zocht en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. In de Vietnamoorlog waren Noord- en Zuid-Vietnam het niet eens met elkaar. Rusland en China steunden het noorden, Amerika en de NAVO steunden het zuiden en hop! Daar gingen de jonge mannen het slagveld op. Wat is er toch aan de hand met die jonge mannen die steeds maar weer dat slagveld oprennen? Is het omdat het voor mannen zo fijn en heroïsch is om samen te vechten? Broederschap, glorie en zelfopoffering? Is het om gewoon even niet meer thuis te hoeven zijn bij moeder de vrouw? Net zoiets als gaan vissen, maar dan langer? Het avontuur dat lonkt? Buit en eer? Het goede dienen? Het slechte verslaan? Zoals Joris de Draak versloeg? Wellicht is het een beetje van allemaal. Maar het belangrijkste is volgens mij het KARMA van deze jonge mannen (en tegenwoordig steeds vaker ook jonge vrouwen).
Atlantis
In de afgelopen dertien jaar heb ik met verschillende militairen mogen werken met behulp van regressietherapie. Een Amerikaanse oorlogsveteraan die in Vietnam had gediend, een sluipschutter, een sergeant-majoor, en verschillende Afghanistan- en Bosnië̈-veteranen. En weet je wat steeds weer opvalt? De roeping die ze hadden om het leger in te gaan was niet uniek voor dit leven. Zo had de Vietnam-veteraan al in Normandië̈ gediend op D-Day, had de sluipschutter al eerder gevochten en hadden verreweg de meeste andere veteranen ook al karmische herinneringen aan strijd. Vaak meerdere levens achter elkaar. Het hele spelletje van politici die oproepen tot oorlog, generaals die daar gehoor aan geven en soldaten die vervolgens naar het slagveld rennen herhaalt zich keer op keer weer. Al sinds Atlantis wordt hetzelfde karmische spel gespeeld met ongeveer dezelfde zielen in de hoofdrol. Veel van de jonge mannen die in de Eerste Wereldoorlog sneuvelden, kwamen gewoon terug in de Tweede Wereldoorlog om het rondje nog een keer te doen. En velen gingen vervolgens door naar Vietnam, Korea en al die andere plekken waar oorlog gevoerd werd de afgelopen eeuw. Als we oorlog willen stoppen en vrede op aarde willen bereiken, dan is het essentieel dat we het oorlogskarma van de mensheid helen. En dat begint met de individuele soldaat en officier. Het mooist zou het zijn als we het karma van politici en wereldleiders ook zouden kunnen aanpakken.
Healing circles
Als we iets weten in deze tijd van toenemend bewustzijn, dan is het dat je het karma van je ziel niet keer op keer hoeft te beleven om het te kunnen transformeren en te integreren. Er zijn talloze methodes beschikbaar waarmee je karma kunt omzetten, kunt transmuteren van angst naar liefde. Want eerlijk is eerlijk. Oorlogskarma = angstkarma. Liefde zou geen oorlog voeren. Dus wat nu als we alle militairen in de wereld van alle rangen en alle politici en wereldleiders die deze mensen gebruiken voor hun eigen agenda’s, zouden verplichten aan hun karma te werken? Niet op het slagveld of vanuit hun kantoren, paleizen en vergaderruimten, maar in healing circles, waarbij ze onder begeleiding van een deskundig therapeut aan zichzelf zouden mogen werken. Waarin de militairen al die levens mogen doorwerken waarin ze van huis moesten en alles achterlieten, waarin ze hun kameraden zagen sterven, waarin ze foute en fatale beslissingen maakten, waarin ze anderen vermoordden, waarin ze zelf aan flarden geschoten werden. En de politici en leiders zouden aan hun machtswellust kunnen werken, hun sluwe spelletjes kunnen onderdompelen in liefde, hun elitaire gedrag kunnen loslaten…
Zou het?
In wat voor wereld zouden we terechtkomen zonder het oorlogskarma van al deze zielen, van opdrachtgever tot uitvoerder. Zou er dan nog oorlog zijn? Of onderdrukking? Bombardementen? Burgerslachtoffers? Of zou het groter zijn dan dat? Zou er iets in het collectief menselijk karma zijn wat ook aangepakt dient te worden? Zit de oorlog in alle mensen? Ook in jou en mij? En zouden we eigenlijk allemaal in healing cirlcles aan onszelf mogen gaan werken? Zou dan de oorlog uit het collectief menselijk DNA getransformeerd kunnen worden? En kunnen we dan allemaal stoppen met oorlogje spelen? En met anderen oorlogje laten spelen? Zonder dat we blind achter propagandamachines aanrennen? Zonder dat we wéér de goeden zijn en zij wéér de slechten? Zonder dat we stilzwijgend instemmen met de bombardementen? Wat nu als het oorlog zou zijn en niemand ging, vroeg John Lennon zich af. Wat nu als het oorlog zou zijn en niet alleen de soldaten en hun officiers, maar ook de propagandamakers en de ondersteunende massa’s zouden thuisblijven… Zouden we dan écht een einde kunnen maken aan de oorlog en de vrede op aarde kunnen bewerkstelligen?